De trombone zingt

Interview en tekst: Annie Oude Avenhuis - 2 september 2015

Wie is Brandt Attema? Naast bastrombonist bij verschillende ensembles, vormt hij een bijzonder duo met Astrid Haring, harpiste (tevens zijn geliefde). Als jongste van zeven kinderen ontdekte hij de trombone via zijn oudste zus. Door de trombone kon hij zijn wie hij was: een talentvolle trombonist, die op 19 jarige leeftijd al in het Radio Filharmonisch Orkest speelde. Welke overeenkomst bestaat er tussen de trombone en zangers? De trombone zingt ook! Brandt Attema wil het publiek raken met zijn muziek: als hem dat lukt, dan heeft hij zijn doel bereikt. Ook geeft hij met veel plezier les op de conservatoria van Den Haag en Rotterdam.

Muzikaal gezin
Als jongste in een gezin hoor je je mond te houden. Brandt Attema was klein en verlegen en hield zijn mond. Maar tijdens de tromboneles van zijn zus, kon hij zijn wie hij was. Hij was toen zeven jaar en ontdekte de trombone. Door haar aandacht leerde hij zich in de muziek uit te drukken. De liefde voor de muziek heeft hij in zijn jeugd, thuis geleerd. Zijn moeder wilde graag dat de kinderen zich ook muzikaal ontwikkelden en iedereen thuis speelde een blaasinstrument of bespeelde het orgel. Brandt Attema vond het fijn om samen te spelen in het weekeinde, als iedereen thuis kwam.

Loopbaan
Samen spelen: dat is gebleven. Brandt Attema kwam steeds nieuwe mensen tegen, die hem een bepaalde kant op wezen. Via de fanfare komt hij bij een brassband. Tijdens een nationaal kampioenschap speelt hij uitzonderlijk goed. Dat valt op: zo'n klein jongetje van 12, dat al zo goed trombone kan spelen! Hij ontdekt dat hij talent heeft en wil dat verder ontwikkelen. Daarna komt hij op het Conservatorium terecht. Ben van Dijk is zijn grote voorbeeld, een docent die hem kansen biedt. Ben heeft hem gestimuleerd om hard te studeren, want er komt een baan vrij als bastrombonist in het Radio Filharmonisch Orkest. Zo’n kans doet zich maar heel zelden voor. En die baan krijgt Brandt. Deze baan maakt het voor hem financieel mogelijk om regelmatig in het buitenland lessen te nemen. Hij vindt het nog steeds geweldig om samen te spelen  in o.a. het Nederlands Blaas Ensemble, in het Nieuw Trombone Collectief en met zijn Duo AttemaHaring.

Splendor
“Ik ervaar het contact met het publiek in Splendor als uniek. De leden van Splendor geven de musici het vertrouwen om een programma samen te stellen: het is een laboratorium, waar ze nieuwe stukken uit proberen. En het publiek wil graag vertellen wat ze van de muziek vindt. Wederzijdse waardering is daarvoor nodig. Ik vind het erg prettig  om zo de band tussen kunstenaar en publiek te verstevigen: ik neem de mensen zeer serieus!”

Overeenkomst trombone en zang
De warme, donkere klank van de trombone is vergelijkbaar met de menselijke stem. Zangers vormen de inspiratiebron voor Brandt: de subtiele klanken, de noten, de verandering van kleur in de stem: dat vindt hij een uitdaging om op trombone ook te doen. Zangers en trombonisten werken met hun adem en lucht: ze werken direct vanuit zichzelf. “Training in communicatie is zeer belangrijk in hun vak; dat geldt in feite ook voor trombonisten. Als je goed luistert, dan zingt de trombone ook!”

 Een lied over de liefde
“Vrienden van ons gingen trouwen. Astrid en ik wilden een nieuw nummer  spelen, speciaal voor hen gemaakt. Daarmee legden we veel druk op onszelf, het moest immers heel goed zijn. Dat was niet eenvoudig. Het duurde een hele tijd voor we echt iets hadden gevonden.  Plotseling hadden we een bijzonder lied gevonden, een prachtige ontdekking: 'Great expectation', van Elbow met een tekst over de liefde! We hoopten dat het op harp en trombone net zo diep zou raken. Onze twijfel of het goed zou gaan bleef natuurlijk: die spanning is er altijd. Maar het ging heel goed: veel gasten waren helemaal ontroerd. Het was een schot in de roos. Alles klopte: de tekst, de titel en de muziek. Het was een heel mooi moment op de bruiloft.”