Luctor Ponse: Musique Concertante

Stichting Werk Luctor Ponse vroeg het KlankKleurFestival om het monumentale werk Musique Concertante uit 1977 te doen herleven. In 1979, o.a. op de Nederlandse Muziekdagen in Vredenburg Utrecht, werd het voor het laatst uitgevoerd. Het maakt gebruik van elektronica uit de jaren 70, zoals de synthesizer ARP 2600. Het stuk begint met een improvisatie, en een opname daarvan op bandrecorder speelt later weer een rol, maar dan vervormd, als een schaduw.

Naast Musique Concertante worden ook uitgevoerd NACHT op. 31 (1961) voor piano en univox “op de drempel van de nacht” en Enchantement (1972).

Luctor Ponse (1914-1998) was een virtuoos concertpianist uit Frankrijk en Zwitserland, met een Nederlandse vader. In 1936 vestigt hij zich in Nederland. Naast zijn solocarrière als concertpianist werkt hij bij het ballet van de Nederlandse Opera en volgt hij compositielessen bij Henk Badings. In de oorlogsjaren volgen aanvankelijk nog optredens en radio-engagementen, maar na zijn weigering om te tekenen voor de Reichskulturkammer houdt dat op. In deze periode componeert hij veel kamermuziek.

Na de oorlog, in 1946, voert hij het 2e pianoconcert van Bartók driemaal uit met het Koninklijk Concertgebouworkest onder leiding van Eduard van Beinum, zo maakt het Nederlandse publiek voor het eerst kennis met Bartók. Naast zijn optredens als solopianist met grote orkesten maakt hij in deze naoorlogse jaren wereldreizen als duo met violist Theo Olof, wint hij een compositieprijs op het koningin Elisabeth concours in Brussel en werkt hij als componist-pianist aan projecten in samenwerking met het Scapinoballet.

In 1960 krijgt hij een 5-jarig stipendium van de Nederlandse regering om zich op het componeren toe te leggen. In die tijd ontdekt hij de mogelijkheden van elektronische muziek: een rijk palet van nieuwe klankkleuren openbaart zich. Zo ontwikkelt hij zich snel verder in de elektronische muziek, als componist maar ook vanaf 1965 als wetenschappelijk medewerker en docent bij het Instituut voor Sonologie van de Rijksuniversiteit Utrecht, met o.a. Claude Vivier als leerling. Hoofdvak piano gaf hij al in de conservatoria van Amsterdam, Rotterdam en Groningen; aan het conservatorium van Groningen richt hij ook een studio voor elektronische muziek op. Luctor Ponse blijft tot aan zijn overlijden componeren.

Na het concert vertellen de musici over het omvangrijke onderzoek wat vooraf ging aan de uitvoering van deze werken. Aansluitend wordt het eerste exemplaar van “Muziek is gevoelscommunicatie” uitgereikt. Daarna heffen we gezamenlijk het glas op Luctor bij onze gezellige Borrel Bohémien. Een expositie over de componist is daarbij te bezichtigen.

Beeldmakers
Stichting Werk Luctor Ponse publiceert een speciale uitgave in samenwerking met typograaf Janno Hahn. Dit bevat, naast het programma met foto’s van Co Broerse, een indrukwekkend interview van Gerben Makkes van der Deijl met de componist toen deze nog leefde: ‘Muziek is gevoelscommunicatie’ met speciale toestemming van Christo Lelie, hoofdredacteur van Piano Bulletin.

Antonii Baryshevskyi - piano
Bart de Vrees - percussie
Elisabeth Smalt - altviool
Peter Rikkers - basgitaar/contrabas
Hans van Eck - techniek met bandrecorders en samplers op de manier van de jaren 70
Gerard Bouwhuis - piano, univox
Robert Bosch - technical assistance
Chris Smalt - technische assistentie
Studio Willem Twee (Den Bosch) - technische assistentie

KlankKleurFestival 2025
Het KlankKleurFestival 2025 presenteert een sprankelende mix van beeldende kunst en kamermuziek. Door interactietussenklankmakers en beeldmakers ontstaan nieuwe avontuurlijke combinaties. Gedurende drie dagen zie, hoor en beleef je in de Uilenburgersjoel in Amsterdam het resultaat. Het thema van editie 2025 (6 t/m 8 juni) is Licht en Schaduw.

Het festival bestaat uit een expositie en verschillende voorstellingen, waarvan een gedeelte gratis toegankelijk is.

Deelnemende beeldende kunstenaars maakten ieder een schaduwlamp en een lichtlamp. Deze staan centraal en verbinden het begin en het eind van het festival. Twee keer wordt de zaal omgetoverd: vrijdagavond tot Berlijns café met de schaduwlampen en zondagavond tot een New Yorkse danszaal met de lichtlampen.

Op de website van het KlankKleurFestival vind je het volledige programma.

Een passe-partout biedt toegang tot alle concerten van het festival.

LET OP: Dit concert vindt plaats in de Uilenburgersjoel - Nieuwe Uilenburgerstraat 91